Dokładnie 100 lat temu – 10 lutego 1925 – poświęcony został odbudowany po I wojnie kościół ewangelicki (obecnie kościół Najświętszego Serca Jezusowego).

Nie da się precyzyjnie określić liczby budynków zniszczonych w Ełku podczas walk toczonych tutaj w październiku 1914 r. i na początku 1915. Pewne jest, że najpoważniejszych zniszczeń Ełk doznał w trakcie bitwy stoczonej w mieście i jego pobliżu w dniach 13-14 lutego 1915 r. Źródła mówią o 165 spalonych budynkach i znacznym splądrowaniu Ełku przez Rosjan. Oprócz przedmieść, okolic dworca i kilku fragmentów pierzei ulicowego rynku przy dzisiejszej ul. Wojska Polskiego (dawna Kaiser-Wilhelm-Straße) największe zniszczenia dotknęły kościoła ewangelickiego i jego otoczenia.

Poświęcony 15 grudnia 1850 r. pierwszy murowany budynek kościoła ewangelickiego w Ełku, spłonął podczas ataku Rosjan na miasto 14 października 1914 r. Ostały się tylko mury zewnętrzne, które wykorzystano przy odbudowie, rozpoczętej 10 kwietnia 1922 r. Projekt odbudowy opracował architekt Arthur Kickton z Berlina. Malowidła we wnętrzu kościoła wykonał berliński artysta Fey. Nowo odbudowana w stylu neogotyckim świątynia różniła się nieco od swego pierwowzoru z 1850 r. I tak dobudowana do kościoła zakrystia, która wcześniej stanowiła przeszkodę dla ruchu na Hindenburgstraße (dzisiejsza ulica Armii Krajowej), została przesunięta w kierunku gimnazjum (dzisiejszy Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych). W odróżnieniu od pierwotnych planów odbudowy kościoła zrezygnowano z zamiaru budowy kaplicy chrzcielnej po drugiej stronie prezbiterium, równolegle do zakrystii. Rozbudowano również dwie klatki schodowe w wieży. We wnętrzu kościoła wybudowano emporę przeznaczoną na organy i chór oraz zwiększono liczbę miejsc w nawie głównej. Kościół został poświęcony 10 lutego 1925 r. Organy wykonała firma Furtwängler und Hammer z Hanoweru.